Podczas spotkania grupa Centrala wraz z Aleksandrą Kędziorek opowiedzą o ich kolekcji pozostałości wyburzonych ikon warszawskiej architektury, o sile symbolicznej gruzów oraz o „wspólnym wokabularzu” powojennego modernizmu.

„Ograniczona pula materiałów budowlanych, dostęp jedynie do krajowych technologii i wypracowana własnymi siłami rzemieślnicza „prefabrykacja” stanowiły rodzaj „wspólnego wokabularza” powojennych architektów – słownika, z którego elementów komponowano budynki, często o wyjątkowych formach i wartościach przestrzennych. Terakota dostępna zaledwie w kilku kolorach, mozaiki z fabrycznych odpadów, posadzki z lastryko, laminowane wysłony, charakterystyczne ryflowane aluminiowe panele fasadowe, ślusarki krat i barierek udające wyroby hutnicze – to elementy, które współtworzyły architekturę powojennego modernizmu, a które ze względu na ich półrzemieślniczą produkcję są niemożliwe do podrobienia za pomocą współczesnych materiałów. Tracąc autentyczną tkankę architektoniczną, tracimy więc część historii tej architektury.”

Fragment tekstu [Z miasta] Architektoniczne transplantacje.

Całość znajdziecie tutaj

Aleksandra Kędziorek – historyczka sztuki i architektury, kuratorka i redaktorka. Przygotowała wystawy na temat architektury i dizajnu, m.in. „Dom odziany. Dostrajanie się do sezonowej wyobraźni” (London Design Biennale, Muzeum Narodowe w Krakowie, Triennale Architektury w Lizbonie, 2021–2022), „Oskar Hansen. Forma Otwarta” (MACBA w Barcelonie, Muzeum Serralves w Porto, Yale School of Architecture, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, Narodowa Galeria Sztuki w Wilnie, 2014–2017), „Desk in Exile: A Bauhaus Object Traversing Different Modernities” (Bauhaus Stiftung Dessau, 2016). Była kuratorką domu Oskara i Zofii Hansenów w Szuminie (2013–2017). Współredaktorka książek „Archipelag CIAM. Listy Heleny Syrkus” (z Katarzyną Uchowicz i Mają Wirkus, 2019) i „Oskar Hansen – Opening Modernism: On Open Form Architecture, Art and Didactics” (z Łukaszem Rondudą, 2014). Stypendystka Programu „Młoda Polska” Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2017). Obecnie związana z Muzeum Warszawy.

CENTRALA (Małgorzata Kuciewicz i Simone De Iacobis) – tworzy projekty pod hasłem Amplifikacja natury, oparte na badaniach relacji pomiędzy architekturą i procesami przyrodniczymi. Reprezentanci Polski na Biennale Architektury w Wenecji (2018), London Design Biennale (2021), Triennale Architektury w Lizbonie (2022), Gwangju Biennale (2023). Od 2017 roku stale współpracują z Charkowską Szkołą Architektury, realizując autorski cykl warsztatów.