W ramach wydarzeń towarzyszących wystawie Archikolaże zapraszamy na pokaz 3 filmów archiwalnych współautorstwa Ewy P. Porębskiej, zrealizowanych na początku lat 90-tych.
Spotkanie i dyskusję wokół filmów poprowadzi Łukasz Harat:
„Świat pędzi w niezwykłym tempie, a czas zdaje się mijać coraz szybciej. Minuta zdaje się być sekundą, a sekunda to jednostka nierozpoznana w dziejszym społeczeństwie i nieopłacalna (trochę jak z monetą jednogroszową). Szczęśliwie, na świecie istnieją osoby takie jak Ewa P. Porębska, którzy potrafią nie tylko słuchać z wrażliwością i opisywać architekturę, ale także ją kreować. Wystawa „Archikolaże” nie jest dla mnie jedynie podsumowaniem przeszłych zjawisk architektonicznych, ale raczej zestawem ciągle ewoluujących historii. Przez swoją 40-letnią działalność, Ewa P. Porębska była nie tylko uważną obserwatorką, ale także inicjatorką zmian w architekturze. Czy możemy powiedzieć, że ta historia się kończy tu i teraz? Absolutnie nie. To jest raczej zapowiedzią kolejnych fascynujących rozdziałów archihistorii, jednej z najwybitniejszych działaczek architektonicznych we współczesnej Polsce.
Zapraszam na wieczór filmowy z dyskusją, podczas którego wraz z Ewą P. Porębską spróbujemy uzupełnić kolejne strony tej archihistorii. Po obejrzeniu trzech autorskich filmów bohaterki spotkania i Zyty Kusztry z roku 1992: „Architektura Sacrum”, „Czerwony Pałac” oraz „Zawód Architekt”, odbędzie się dyskusja, która pozwoli nam przenieść się do przeszłości, a zarazem poszukać kierunków rozwoju przyszłej architektury.”
Łukasz Harat – urbanista i socjolog, doktorant na Wydziale Architektura Politechniki Śląskiej; studiował socjologię na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Śląskiego; członek Zarządu kolektywu antyRAMA i Urban Space Lab, dyrektor ogólnopolskiego festiwalu A<FESTIVAL, prowadzący videocast Street Cloud oraz MIASTOCZYTANIE, zagadywacz w kolektywie ZAGADAJ; doświadczenie zbierał m.in. w Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie, Fundacji Napraw Sobie Miasto, jako artysta-rezydent w Drzwiach Zwanym Koniem w Katowicach i biurze architektonicznym OVO Grąbczewscy; organizator ponad 200 interdyscyplinarnych projektów z zakresu architektury i socjologii, socjourbanistyki, edukacji kulturalnej; moderator w procesach konsultacji społecznych i planowania społecznego; twórca instalacji przestrzennych i artystycznych.
Czerwony Pałac – Film prezentuje szczegółowo wyniki rozstrzygniętego w 1992 roku międzynarodowego konkursu na koncepcję Ścisłego Centrum Warszawy. Przedstawiono też liczne materiały archiwalne z czasów budowy oraz najważniejsze historyczne wydarzenia, których pałac był tłem i swego rodzaju świadkiem.
Architektura Sacrum – Film jest próbą przybliżenia realiów, w jakich od lat 70. do 90. powstawała w Polsce architektura sakralna. Zbudowano wówczas aż około 1500 nowych kościołów, ale niewiele z nich zasłużyło na miano dzieł architektury. W dokumencie dokonania na tym polu analizują m.in. historycy sztuki Andrzej Olszewski i Monika Rydygier, artysta Jerzy Nowosielski czy ksiądz Antoni Sołtysik. „Architektura sacrum” to także spotkanie z wybitnymi twórcami w zaprojektowanych przez nich dziełach: Stanisławem Niemczykiem, Przemysławem Szaferem i Dariuszem Kozłowskim.
Zawód Architekt – Film „Zawód Architekt” powstał niedługo po upadku komunizmu i był próbą przedstawienia sytuacji i odpowiedzialności zawodowej architektów w czasach PRL oraz przewartościowań po 1989 roku. W materiałach archiwalnych użytych w dokumencie rozpoznamy czołowych architektów minionego okresu jak Henryk Buszko, Jerzy Skrzydlewski, Witold Cęckiewicz, Halina Skibniewska, Ludwika Horwath-Gumułowa, Jadwiga Grabowska-Hawrylak, Witold Benedek, Stefan Müller czy Henryk Dąbrowski oraz przyjrzymy się charakterystycznym dla totalizmu w skali światowej nurtom architektonicznym.